Ondertussen is onze jongste een echte hongerlap geworden. Eten dat ie kan! Niet te doen gewoon. Zelfs 's nachts moet ik af en toe een flesje bijgeven. Tis hem dan ook aan te zien. Hopelijk gaat het er wat af als ie kan kruipen ;-)
Junah blijft onze eeuwige taterwater. Een echte spraakwaterval. Ze is helemaal klaar om naar school te gaan binnen twee maandjes. Ik krijg haar nog amper mee naar huis wanneer we de jongens gaan afzetten.
Met Aiken ook alles goed. Hij wordt zo groot. Hij begrijpt al zoveel. Elke dag kan ie wel iets nieuws. Super gewoon!
Kortom, het gaat geweldig met ons allemaal! :-)
