31 december...

Het is zover. De laatste dag van het jaar is aangebroken. En... nog geen baby te zien :-)
Dat ie nu nog maar even blijft zitten. Zo tot de tweede zou mooi zijn. En ist de derde geen volle maan? Maar ja, dat hebben we natuurlijk niet te kiezen. Misschien vindt ie 31 december wel een heel mooie datum om geboren te worden.
Het is 11.21 uur en ik ben net mijn bedje uit. Zaterdag is Filip zijn uitslaapdag en zondag de mijne. Vandaag is misschien de laatste in een zeer lange tijd, dus heb ik ervan genoten.
Aiken is met Filip laatste inkoopjes aan het doen. Ja, we zijn weer goed op tijd zoals altijd. Maar ja, ik had niet gedacht dat ik oudejaarsavond nog thuis zou vieren. Zo zie je maar.
We zien wel wat deze dag brengt.
Tot gauw, meelezers!

Zeteltje

De Sint heeft hier een mooi, oranje zeteltje gebracht en het is een echt succes!
Aiken zit er veel en graag in.
Op de foto is hij naar Bumba aan het kijken, een andere favoriete bezigheid.
Koekjes eten in het zeteltje gaat ook heel goed hoor. Zeker als ik stiekem het doosje koekjes gevonden heb dat mama op de leuning van de zetel had laten staan :-) (helaas geen foto hiervan)

Kapoenenstreken

Ons baasje is een echte kapoen geworden. Met bijhorende streken natuurlijk.
De laatste tijd is hij echt zijn grenzen (en mama's en papa's geduld :-)) aan het testen.
Wanneer hij echt te ver gaat, moet hij eventjes 'in de hoek' gaan staan. In het begin was hij hier wel van onder de indruk en moest hij huilen als hij in de hoek vloog, maar de laatste tijd begint hij het als een spelletje te zien. Tegenwoordig gaat hij, als hij iets 'fouts' gedaan heeft, al zelf in de hoek staan en begint dan te lachen.
Waar zit dan de straf natuurlijk.
Maar hij is ook nog wel erg klein om het goed te begrijpen natuurlijk.
Vooral als er bezoek is, leeft hij zich uit op dingen die niet mogen. Hij had al rap door dat mama en papa toch net iets meer toelaten als er vreemde mensen bijzijn :-) En mama is natuurlijk ook niet meer zo snel als vroeger.
Ook in zijn boekje van de crèche lezen we regelmatig over zijn kapoenenstreken. Tutjes van de babies vind hij zelf ook lekker, die relaxjes kunnen ook opengemaakt worden, zittende kindjes kan je omduwen, en ga zo maar verder.
Gelukkig is hij meestal wel een hele lieve, kleine man.
Het hoort natuurlijk bij het opgroeien, al die kapoenenstreken. Het is een fase, een fase, ... ;-)

Grote broer

Bijna is het zover.
Onze kleine pruts zal niet meer onze kleinste pruts zijn.
Weldra krijgt hij het gezelschap van een broertje of zusje. Benieuwd hoe hij daar op zal reageren...
Spannende weken volgen. Nog 3,5 weken zijn we verwijderd van de uitgerekende datum. Ik moet zelfs nog 2 weken werken. Het begint nu allemaal wel heel zwaar te worden. Overdag werken, na school een druk mannetje entertainen, tussendoor kaartjes en doopsuikers in orde brengen, huishouden 'een beetje' bijhouden en ga zo maar door.
Met Aiken gaat alles ondertussen prima. Hij is momenteel wel verkouden en heeft een ontstoken oogje, maar dat alles weerhoudt hem er niet van om zijn altijd vrolijke zelf te zijn. Zijn woordenschat heeft zich nog niet echt uitgebreid. 'Aupn' (auto), 'no' (nog), mama, papa, 'baw' (bal), 'kaa' (kaasje), 'Kaike' (Aiken), 'ka' (dat) zijn de voornaamste woordjes waarvan 'aupn' wel veruit favoriet is.
Hij is nog steeds ontzettend zot van auto's. Ongelooflijk. In de crèche is het al auto wat de klok slaat.
We genieten nog even van de laatste weekjes met ons drietjes, want drukke tijden (kan het nog drukker :-)) staan ons te wachten.