Tandjes

Al een tijdje voelde ik onderaan in Aiken zijn mondje dat er een tandje zat aan te komen. Ondertussen is daar al een heel klein stukje van te zien.
Maar nu zag ik maandag dat er bovenaan ook een stukje tand te zien was. Ondertussen is dat stukje al een beetje groter geworden, dus ik denk dat die tand er eerst zal staan.
Gelukkig heeft hij er niet echt veel last van. Af en toe is hij wat stiller en een beetje hangerig, maar los daarvan is hij zijn altijd vrolijke zelf!!
Het spreekt voor zich dat er een tandenfoto volgt zodra onze kleine man het toelaat.

Fotoalbum

Zoals al eerder gezegd, hebben we allebei een online fotoalbum. Door voortaan op een foto bij een bericht te klikken, kom je in één van beide albums terecht. Hier kan je de andere foto's dan ook bekijken (via het menu aan de rechterkant).

Veel kijkplezier!

Kerstmis

Gisteren was het Aikens eerste kerstfeest. Heel de familie was uitgenodigd bij tante Hilde in Brugge. Het was een fantastische dag. Niet alleen was het eten overheerlijk, het was ook goddelijk om Aiken en Rune (Aikens achterneefje) samen bezig te zien.
Van al dat spelen met cadeaupapier en dozen word je natuurlijk wel heel moe. Rond vier uur was het dus tijd voor een dutje samen op de zetel.

Logeren

Vrijdagavond was het zover. Aiken ging voor de eerste keer logeren bij zijn meter. Weer een nieuwe stap in het leventje van mijn lieve mannetje. De stap was voor mama wel groter dan voor Aiken zelf, maar toch.
Ik ben heel de dag bezig geweest met inpakken. Ik moest maar eens iets vergeten. Nog een extra speeltje in de zak en natuurlijk zijn popje niet vergeten, anders zou hij niet slapen.
Tegen een uur of vier gingen we papa ophalen op zijn werk om dan Aiken naar zijn meter te brengen. Maar oei, er was geen plaats meer voor papa in de auto. Zou ik wat teveel hebben ingepakt? :-)
Het afscheid viel mama toch wel zwaar, papa kon er beter tegen. Maar we wisten natuurlijk dat Aiken in heel goede handen was.
Onze schat is super flink geweest! 's Nachts heeft hij anderhalf uur flink 'gezongen' voor de meter. Die was daar zeer blij mee :-)
Mama en papa hebben wel heerlijk kunnen uitslapen!! Dat was lang geleden.
Het was een zeer geslaagde eerste logeerpartij!!

Slaap kindje slaap

Aiken sliep tot nog toe op onze kamer, maar onze schat is nu 5,5 maanden oud. Tijd dus om te verhuizen naar zijn eigen kamertje. Gisteren was het zover. Een hele volksverhuizing vond plaats om zijn bedje te kunnen verplaatsen. Deuren werden uit hun hengsels gehaald, commodes werden opgeschoven en bedden werden op hun zijkant gezet. Aiken sloeg het geheel met grote ogen gade. Wat ging er nu gebeuren?
Een uurtje later, waren we klaar. Onze schat ging nog in bad en genoot nog van een lekker flesje en toen was het zover... bedtijd!!
Gewillig ging hij slapen! Maar zou het blijven duren...
Toen wij rond een uur of 11 zelf gingen slapen, lag Aiken nog steeds als een roosje te slapen. Maar om 1 uur, besloot meneer dat het nu toch wel lang genoeg had geduurd om alleen te liggen op de kamer. Na een paar troostende woorden van papa, viel hij gelukkig weer in slaap. Maar niet voor lang. Om 3 uur werd hij weer wakker. Ook nu viel hij gelukkig snel weer in slaap. Om 5 uur werd hij nog eens wakker. Pfffft, dat is dan zo als je net zelf weer heerlijk ligt te slapen.
Uiteindelijk besloot Aiken dat het om half 7 echt wel tijd was om aan de dag te beginnen. Na een heerlijk ochtendflesje is hij wel nog een uurtje gaan slapen, maar daarna was het echt gedaan.
Al bij al viel die eerste nacht alleen nog goed mee. Als hij nu morgenvroeg ineens tot 7 uur doorslaapt, zonder nachtelijke escapades, dan is iedereen tevreden!

Naar de kapper

Onze schat is met redelijk wat haar geboren en na enkele maanden begon het toch wel lang te worden. Hoog tijd dat ik mijn trimmer bovenhaalde. Aiken en ik moesten wel eerst de mama overtuigen, want zij vindt dat alles toch zo snel gaat :-).
Dit weekend was het dan zover: de trimmer op de langste stand en hopla, de eerste pluk haar was eraf. Die langste stand bleek toch wel verrassend kort! Maar goed, eenmaal gestart was er geen weg terug, en het resultaat zien jullie hiernaast. Toch wel even wennen. Als je op de foto klikt, kan je nog andere foto's bekijken in ons album.
Aiken liet zich trouwens probleemloos kortwieken. Ik moest alleen goed oppassen dat ik niets anders wegtrimde, want hij zat wel erg nieuwsgierig zijn hoofdje te draaien naar dat vreemde, lawaaierige ding. Over een maandje (volgens papa) / vele maanden (volgens mama) ongetwijfeld een nieuwe knipbeurt!

Lettertjes oefenen

Ik begrijp natuurlijk wel dat het voor babies belangrijk is om te experimenteren met de stand van hun mond, lippen en tong als voorbereiding op het latere spreken. Maar ik vraag me af of er geen betere momenten zijn dan tijdens het eten :-)
De laatste twee dagen kan je in een straal van 1 m rond de plaats waar Aiken zijn middageten gegeten heeft, zien wat de pot schafte.
In het begin ging dit met grote hilariteit van de omstaanders gepaard (we hadden Sinterklaasbezoek dit weekend), maar nu vind ik het toch wel vervelend om drie keer op een dag te douchen omdat m'n haar vol broccoli zit ;-)