Baby-af

Onze kleine, lieve schat wordt nu echt een grote jongen. Hij is helemaal baby-af.
Hij loopt het huis rond alsof hij nooit iets anders gedaan heeft. Hij weet waar hij wel en niet mag aankomen. Dan loopt hij bijvoorbeeld naar de telefoon, neemt hem vast en legt hem terug neer terwijl hij "neen" schudt met zijn hoofdje.
Hij wijst de dingen aan die hij wil en hij "rekt" het 's avonds zo lang mogelijk om maar niet naar bedje te hoeven. Hij gaat overigens wel gewillig slapen als hij eenmaal zelf de trap opgeklommen is.
Eten kan hij ook helemaal zelf. Met natuurlijk het nodige gesmos dat erbij hoort. Dank u Kristin voor de extra grote slabjes. Ze komen heeeeeeel erg van pas! ;-)
En hij is zooo mooi. En zooo lief. En we zien hem zooo graag.
En hij kent het geluid van een ziekenwagen. Tuutaatuutaa, klinkt het als je hem vraagt "wat doet de ziekenwagen". 't Was te denken dat hij dat eerder ging kunnen dan het geluid van een hond of een kat :-)
Het is dus echt nog steeds zo dat het elke dag leuker wordt. Niet te geloven.
En binnenkort mogen we dat nog eens van voor af aan aan den lijve ondervinden. We kunnen nauwelijks wachten...
Alhoewel eerst nog even genieten van de (relatieve) rust met ons drietjes.