05 november 2006

Over kappers, sloefjes, blikjes en kusjes!

Aiken zijn haartjes werden toch weer wat te lang, dus brachten we met ons drieën een bezoekje aan de kapper. Weer een andere dan de vorige twee keer. Hiernaast zie je een voor en na foto. Wat vinden jullie van het resultaat?
Omdat er in ons huis overal stenen liggen op de vloer en omdat dat wel wat koud is als je op kousjes loopt, heeft Aiken nieuwe sloefjes gekregen. Hij is er reuzetrots op en doet ze maar wat graag aan.
Op de tweede foto zie je ook Aikens lievelingsspelletje van de laatste tijd. Blikjes in en uit de kast halen. Eén voor één haalt hij ze er allemaal uit en zet ze ergens. Zo zijn wij al niet meer verbaasd om in zijn commode of op het bad blikjes tonijn of rijstpap te vinden.
Elke dag krijgt ook de baby een kusje. Als ik op een stoel zit, komt hij aangelopen en geeft een superlief kusje op mijn buik. Super schattig!

5 opmerkingen:

Anoniem zei

Ik vind het super!! Een echte jongen!

Anoniem zei

Nu is hij nog knapper! En ja hoor, een echte jongen! Nu heeft hij echt een deugenietenkopje!

Anoniem zei

Fantastisch zijn nieuwe look.Fantastisch waren ook de dagen aan zee samen met Aiken.Ofschoon wij in het begin onze verantwoordelijkheid zeer sterk aanvoelden,zijn die dagen als een sprookje geweest. Onze kleine dreumes liep rustig door gans het appartementje met een of ander speelgoedje.Zodra wij het woordje buiten uitspraken liep hij naar de deur om zijn schoentjes te halen om naar buiten te kunnen, "weer of geen weer".Voor de eerste maal op het strand was een hele prestatie."Zou ik niet door dat mulle zand wegglijden?" Toch maar geprobeerd aan de hand van meter Annik en dat viel wel mee. "Spijtig dat ik dat zand niet kan vasthouden.Maar die schelpjes laat ik me door niemand afpakken.Kijk eens, paarden op het strand! En al dat water. Wat een dag vol verrassingen!!"Zo ontdekte Aiken vele nieuwe dingen aan zee en was hij s'avonds, na een stevige boterham zo moe dat hij opa en oma ook van de nodige nachtrust liet genieten.

Anoniem zei

Elke keer ik een bezoekje breng aan jullie blog verschiet ik ervan hoeveel Aiken al veranderd is. 't Is inderdaad een knapperd!

Anoniem zei

Cool, zou onze tweeling zeggen!
Zo'n flink bazeke al, helemaal geen baby meer en met die korte haartjes lijkt hij nog meer op Philippe. De ogen blijven die van zijn mama! Allez, dat vind ik toch. Ben benieuwd naar jullie tweede wondertje...